Barania Góra, Czantoria, Stożek, Równica, Skrzyczne, Klimczok, Błatnia, Szyndzielnia, Malinowska Skała, Łysa Góra/Lysa hora, Wielki Javorovy, Wielki Połom, Ostry, Smrek/Smyrk, Radhost, Javorovy
|
Barania Góra(mapa) to szczyt o wysokości 1220 m n.p.m. Znajduje się w południowo-wschodniej części Beskidu Śląskiego i jest drugim (po Skrzycznem) pod względem wysokości szczytem tego pasma. Jednocześnie jest najwyższym szczytem polskiej części Śląska Cieszyńskiego i polskiego Górnego Śląska. Na zachodnich stokach znajdują sie źródła Wisły: wypływają tam Biała i Czarna Wisełka . Zbocza góry porośnięte są lasami jodłowo-bukowymi z domieszką jesionów, jaworów i świerków.Rezerwat „Barania Góra” ma powierzchnię 386 ha i obejmuje szczytowe partie góry wraz z obszarem źródeł Wisły. Ponadto ochronie w ramach rezerwatu przyrody „Wisła” podlegają cieki wodne Czarnej Wisełki, Białej Wisełki i Malinki . Barania Góra oraz okoliczne szczyty to dobry punkt widokowy – na szczycie znajduje się ogólnodostępna, stalowa wieża widokowa. Na polanie Przysłop pod Baranią Górą (900 m n.p.m.) od 1925 r. działa schronisko turystyczne . Piesze szlaki ma Baranią Górę: |
Początek trasy: Wisła Czarne Fojtula (PKS)-szlak niebieski (2,5 godz.) Koniec trasy: Wisła Czarne I (PKS) –szlak najpierw czerwony następnie czarny( 2,15godz.) Jest to droga dorzeczami rzeki Wisły zaczynamy wzdłuż Białej Wisełki i schodzimy wzdłuż Czarnej Wisełki. Wycieczkę rozpoczynamy od przystanku PKS Wisła Czarne Fojtula ,wyruszamy niebieskim szlakiem turystycznym. Przez pierwsze 2,5 kilometra trasy idziemy asfaltem, a wędrówkę umila widok i szum płynącego obok potoku. Następnie niebieski szlak odbija w prawo, gdzie rozpoczyna się niezbyt strome podejście drogą gruntową. Warto podkreślić, że wraz z niebieskim szlakiem biegnie Ścieżka Przyrodniczo – Leśna. Idąc kamienistą i trochę błotnistą drogą, po kilku minutach docieramy do kaskad Białej Wisełki, warto zrobić sobie tutaj postój. Dalej szlak wiedzie w całości przez las, podłożem pełnym kamieni i korzeni, a wzdłuż drogi płynie górski potok, który kilkakrotnie przekraczamy. Po kilkudziesięciu minutach marszu wchodzimy na teren Rezerwatu Barania Góra im. K. Buzka. Rezerwat utworzony został w 1953 roku, w celu zachowania w stanie naturalnym okolic Baraniej Góry, skąd bierze początek Wisła. Dalej szlak prowadzi typową górską ścieżką, biegnącą przez las po zboczu góry. Niedaleko szczytu Baraniej Góry znajduje się niewielki punkt widokowy, warto się tam zatrzymać na mały odpoczynek przed końcowym atakiem na szczyt ponieważ końcówka jest dosyć stroma . Na szczycie znajduje się ogólnodostępna 15 metrowa wieża widokowa z której roztacza się wspaniały widok a pod nią drewniane ławy, na których można odpocząć. Zejście z Baraniej Góry w stronę schroniska na Przysłopie wzdłuż szlaków czerwonego ,niebieskiego i zielonego Początkowo szlaki wiodą gładką drogą lekko w dół, lecz później nachylenie wzrasta i pojawia się mnóstwo kamieni i wystających korzeni.Po około 45 min marszu docieramy do Polany Przysłop, na której mieści się schronisko PTTK, Muzeum Turystyki w Beskidzie Śląskim oraz Izba Leśna. Schronisko dysponuje bufetem, a posiłek zjeść można na tarasie, z którego roztacza się ładny widok. Muzeum Turystyki czynne jest w weekendy, od maja do października. Zobaczyć w nim można bogaty zbiór pamiątek i dokumentów związanych z turystyką górską.Izba Leśna jest obecnie nieczynna, z powodu remontu. Polana Przysłop stanowi duży węzeł szlaków turystycznych. Można z niej podążyć niebieskim szlakiem do Koniakowa (2 h 30 min), zielonym szlakiem do Istebnej (2 h), czerwonym, niebieskim i zielonym szlakiem na Baranią Górę (1 h), niebieskim szlakiem do Wisły Czarne (3 h), zielonym szlakiem na Skrzyczne (4 h 30 min), czerwonym szlakiem na Przełęcz Kubalonkę (2 h 15 min). W dalszą drogę wyruszamy czerwonym szlakiem, w stronę Kubalonki. Początkowo idziemy szeroką, utwardzoną drogą, która wkrótce ostro skręca w lewo, a szlak biegnie dalej leśną ścieżką w dół. Po pokonaniu stromego ale krótkiego odcinka, dochodzimy do asfaltowej drogi, wzdłuż której płynie Czarna Wisełka. Po kilkunastu minutach marszu dochodzimy do miejsca, w którym rozpoczyna się czarny szlak, prowadzący do Wisły Czarne wiedzie on w całości asfaltem, wędrówka jest przyjemna z uwagi na malowniczą Czarną Wisełkę, płynącą wzdłuż drogi. Po około 1 h i 15 min marszu docieramy do przystanku PKS Wisła Czarne I, gdzie kończy się nasza wycieczka.
|